رمزارز چیست و چه کاربردهایی دارد؟

رمزارزها که در محاوره ایران به نام ارزهای دیجیتال شهرت گرفته اند یکی از انواع دارایی های دیجیتال می باشند که از تکنولوژی رمزنگاری در طراحی آن استفاده شده است. رمزارزها معمولا به صورت نامتمرکز مدیریت و اداره می شوند. این نوع دارایی ها چون اکثراً به صورت غیرمتمرکز مدیریت و کنترل می شونداز این رو در بسیاری از موارد در مقابل نظام بانکداری سنتی قرار می گیرند. تاریخچه رمزارزها به دهه ۱۹۸۰ میلادی می رسد و نخستین رمز ارز نامتمرکز بیت کوین بود . بیت کوین در سال ۲۰۰۹ توسط شخص و یا شخاصی با نام مستعار یا حقیقی ساتوشی ناکاموتو ایجاد و عرضه شد.

۷ ویژگی کلیدی و مهم رمزارزها

1. دیجیتالی بودن : رمز ارزها فقط و فقط به صورت دیجیتالی بوده و بر روی کامپیوترها وجود دارند. در این نوع ارز هیچ سکه و اسکناسی در کار نیست.
2. غیرمتمرکز بودن : برای مدیریت و کنترل رمز ارزها هیچ سرور مرکزی وجود ندارد. رمز ارزها عموماً در سطح شبکه ای متشکل از هزاران کامپیوتر توزیع شده اند. شبکه های غیرمتمرکز به شبکه هایی گفته می شود که سرور مرکزی نداشته باشند.
3. نظیر به نظیر بودن : این نوع ارزها به صورت آنلاین و به راحتی قابل انتقال از فردی به فرد دیگر هستند. کاربران رمزارزها نیازی به داشتن ارتباط باهم از طریق بانک ، Paypal یا حتی فیس بوک هم ندارد.
4. قابلیت مالکیت رمز ارز با نام مستعار : این گزینه بدان معنی است که برای به تملک درآوردن رمزارزها نیاز نیست حتما از اطلاعات شخصی و هویتی خودتان استفاده کنید و به راحتی می توانید حتی با یک اسم مستعار و به صورت ناشناس به معامله رمزارز بپردازید.
5. قابلیت اعتماد بالا : چون هیچ عنصر سومی در معاملات و انتقالات رمزارزها وجود ندارد میزان خطا به حداقل رسیده و نیاز به ارگان یا سازمان خاصی جهت کنترل دارایی وجود ندارد. در نتیجه میزان اعتماد به این نوع ارز بیش از ارزهای سنتی است.
6. رمزنگاری شدن اطلاعات : در این فناوری هر کاربری ، کد ویژه و منحصر به فردی دارد. این کد از دسترسی سایر کاربران  به اطلاعات هر فرد دیگر ممانعت می کند و هک کردن اطلاعات در آن تقریبا غیر ممکن است. به عملیات رمزنگاری اطلاعات به صورت مخفی اصطلاحاً cryptocurrency گفته می شود.
7. جهانی بودن رمزارزها : در حال حاضر هر کشوری ارز مخصوص خود را داراست. این موضوع سبب می شود که گاهی پروسه Exchange دشوار و یا زمان بر باشد.یکی از مهم ترین مزیت های رمزارز جهانی بودن آن است. رمزارز را می توان به راحتی به هر نقطه از جهان ارسال کرد. به همبن علت است که به رمزارزها ، ارز بدون مرز نیز می گویند.

از بین تمامی رمزارزهای موجود دَش (Dash) ، مورِنو (Moreno) ، Z-cash  و بیت کوین بیشترین امنیت را در خصوص حریم خصوصی دارا می باشند.

کاربردهای رمزارزها

رمزارزها می توانند برای خرید کالاها و خدمات استفاده شوند به عنوان یک روش سرمایه گذاری تلقی شوند. مزیت عمده این ارزها این است که توسط هیچ نهاد مرکزی و ارگان دولتی کنترل و دست کاری نمی شوند. پس هیچ اهمیتی نداردکه چه اتفاقی برای دولت رخ دهد ، چرا که رمزارز شما امن خواهد ماند.

تفاوت ارزهای دیجیتال با رمزارزها :

همان طور که در ابتدای این مطلب عنوان کردیم رمزارزها در محاوره ایران با نام ارزهای دیجیتال شهرت گرفته اند. اما آیا رمزارزها همان ارزهای دیجیتال هستند؟

میان ارز دیجیتال و رمزارزها تفاوت هایی وجود دارد. ارز دیجیتال در واقع اصطلاحی برای تمام پول های الکترونیکی است که می تواند شامل ارزهای مجاری ورمزارزهاباشد. ارز دیجیتال تنها در قالب دیجیتال و الکترونیکی در دسترس است و هیچ اعتبار و پشتوانه ای ندارد.

ارز دیجیتال تنها با استفاده از کیف پول های الکترونیکی و در پلت فرم های تعریف شده و مشخص قابلیت خرج کردن دارند. به این نوع ارزها معمولاً پول دیجیتالی یا پول نقد سایبری نیز گفته می شود.

رمز ارزها به دلیل به کارگیری فنون رمزگذاری در تولید واحدهای جدید، قابل اجرا بر روی یک بستر بزرگ تحت عنوان بلاک چین ها هستند و نیازی به پلت فرم خاص و برنامه تعریف شده ای برای استفاده و معامله ندارند.

تفاوت دیگر ارزهای دیجیتال این است که در ارزهای دیجیتال و ارزهای مجازی یک مرجع مرکزی مسئولیت کنترل شبکه را به عده دارد. این مرجع تمامی تراکنش ها را کنترل می کند و در صورت نیاز می تواند بر اساس درخواست مقامات دولتی و یا در صورت بروز کلاه برداری تراکنش ها را لغ و یا مرجوع کند. در واقع میتوان گفت در ارزهای دیجیتال یک عنصر سومی نیز تحت عنوان کنترل کننده وجود دارد.

جمع بندی

رمزارزها واحد های ارزی هستند که با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری ، امن شده اند. این رمز ارزها به صورت غیرمتمرکز  مدیریت و کنترل می شوند و به راحتی و بدون نیاز به عنصر ثالثی قابل انتقال از فردی به فرد دیگر است. رمزنگاری شدن اطلاعات و نبودن عضو ثالث در معاملات با رمزارز سبب بالا رفتن اعتماد به این نوع ارزهاست. همچنین برای خرید این نوع ارزها نیازی به استفاده از اطلاعات هویتی نیست و می توان حتی با نام مستعار نیز رمرارز معامله و خریداری کرد.

سرقت هویتی، و نابرابری شدید اقتصادی بخش تاسف‌بار سیستم مالی فعلی است و اینها همچنین مواردی هستند که رمزارزها قادر به رسیدگی به آن هستند. با پیشرفت تکنولوژی و گسترش بکارگیری از رمزارزها می تواند ابزاری قدرتمند برای مهار این مشکلات به شمار آید